مقاله‌آکیل بکش، دُرگاه اجمیر شریف را به‌عنوان نمادی از روح چندفرهنگی جنوب آسیا معرفی می‌کند. این مکان مقدس، محل آرامگاه حضرت خواجه معین‌الدین چشتی، یکی از برجسته‌ترین صوفیان اسلام، است و هزاران نفر از ادیان و اقشار مختلف را به خود جذب می‌کند. با وجود این سابقه، دُرگاه اجمیر اخیراً با ادعای سازمان هندوسنا مبنی بر اینکه این مکان بر ویرانه‌های یک معبد شیوا ساخته شده است، با جنجال مواجه شده است. این ادعا می‌تواند همزیستی مذهبی‌ای را که این مکان طی قرن‌ها به نمایش گذاشته، به خطر اندازد.

حضرت خواجه معین‌الدین چشتی، متولد ۱۱۳۹ میلادی در ایران، پس از سال‌ها تحصیل و تجربه معنوی، به هند سفر کرد تا پیام اسلام را به شیوه‌ای صلح‌آمیز و انسانی تبلیغ کند. او با تمرکز بر آموزه‌های عشق، صلح و خدمت به انسان‌ها، موفق به جذب هزاران نفر به اسلام شد و به نمادی از اسلام آزاداندیش تبدیل گشت.

دُرگاه اجمیر با جذب مردم از اقوام و مذاهب مختلف، از جمله مسلمانان، هندوها، سیک‌ها و مسیحیان، نشان‌دهنده‌ روحیه‌ چندفرهنگی منطقه است. این مکان مقدس، نه‌تنها محلی برای عبادت، بلکه پلی برای کاهش فاصله‌های اجتماعی و مذهبی است.

حضرت خواجه معین‌الدین، با تأکید بر اصول انسان‌دوستی و صلح، اسلام را به شیوه‌ای متفاوت و بدون اجبار تبلیغ کرد. او ارزش‌هایی مانند تغذیه‌ی گرسنگان، رفع نیازهای فقرا، و پرهیز از خشونت را پایه‌ی کار خود قرار داد.

ادعای هندوسنا مبنی بر ساخته‌شدن دُرگاه بر روی معبد شیوا، در راستای سیاست‌های ناسیونالیستی است که اغلب به‌دنبال بازنویسی تاریخ با هدف تضعیف نمادهای همزیستی هستند.

مقاله تأکید می‌کند که پیام عشق، صلح، و خدمت به دیگران که خواجه معین‌الدین چشتی به آن باور داشت، در دنیای امروز همچنان پررنگ و معنادار است.

تحلیل کارشناسی

دُرگاه اجمیر شریف، نه تنها مکان مقدسی برای مسلمانان، بلکه سمبل وحدت و همزیستی در جنوب آسیا است. اگرچه جنجال‌های سیاسی ممکن است تلاش کنند ارزش‌های این مکان را زیر سؤال ببرند، اما آموزه‌های حضرت خواجه معین‌الدین چشتی، یادآور اهمیت صلح، عشق و انسان‌دوستی در دنیای امروز است. به‌ویژه در دنیای امروز که با افراط‌گرایی و تعصب مواجه است، یادآوری مهمی از پیام‌های جهانی صوفی‌گری و اسلام آزاداندیش است. او نشان داد که دین می‌تواند وسیله‌ای برای اتحاد و شفقت باشد، نه تفرقه و خشونت. چنین ادعاهایی، بیش از آنکه ریشه در شواهد تاریخی داشته باشد، بخشی از تلاش‌های سیاسی برای تغییر هویت فرهنگی و مذهبی جنوب آسیا است. در صورت موفقیت، این ادعاها می‌تواند به تخریب نمادهای وحدت و ایجاد شکاف‌های عمیق‌تر اجتماعی منجر شود. دُرگاه اجمیر نمونه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز در منطقه‌ای است که اغلب با تنش‌های مذهبی دست‌وپنجه نرم می‌کند. اما ادعای هندوسنا، می‌تواند این همزیستی را به چالش بکشد و بار دیگر فضای تفرقه‌آمیز ایجاد کند. در زمانی که جوامع جهان با بحران‌های انسانی، تعصب و تفرقه مواجه هستند، آموزه‌های او می‌توانند به‌عنوان الگویی برای بازسازی اتحاد و همدلی در میان ملت‌ها عمل کنند. در این راستا، دفاع از این میراث، مسئولیتی است که بر دوش تمام کسانی است که به ارزش‌های انسانی و فرهنگی باور دارند.

#ذکریایی

https://www.thequint.com/opinion/ajmer-dargah-hindu-sena-lawsuit-shiva-temple-south-asia-multi-cultural-spirit